کاروان

ارزش انسان

دشتها آلوده ست

در لجنزار گل لاله نخواهدرویید

در هوای عفن آواز پرستو به چه کارت آید؟

فکر نان باید کرد

و هوایی که در آن

نفسی تازه کنیم .

گل گندم خوب است

گل خوبی زیباست

ای دریغا که همه مزرعه دلها را

علف هرزه کین پوشانده ست .

هیچکس فکرنکرد

که درآبادی ویران شده دیگر نان نیست

وهمه مردم شهر

بانگ برداشته اند

که چرا سیمان نیست .

وکسی فکر نکرد

که چرا ایمان نیست

و زمانی شده است

که به غیراز انسان

هیچ چیز ارزان نیست .

سروده ی : حمیدمصدق

+ کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ٧:۱٧ ‎ق.ظ ; ۱۳٩۱/٢/۱٠