نظرات ()
زمستانه ...
سرما سخت سوزان !
سرها در گریبان است ....
*
.......... باران ببار !!
فردا فصل پائیز باما وداع می کند و
در درازترین شب آن که به قول ما
ترک ها " چیلله گئجه سی " می
گویند جای خود را به فصل زیبای
زمستان می دهد . انتظار می رود
برف و باران ببارد و سرما و کولاک که
از مظاهر عینی آن هست همه
خستگان را در فضای پر عاطفه ی
دور هم بودن و در گرمای شادی و
خوشی ها دور کرسی موقت محبت بنشاند
ولی افسوس ! اذربایجان در فضایی
مه آلود و آلوده خفته است . مدارس
کلا تعطیل و هوا .... هوای قدیم
قدیما نیست دیگر ... برای محیط
زیستی این چنین که جان انسان
ها را تهدید می کند چه علاجی
میتوان کرد ؟!!
باران ببار ! باران ببار ....
مرا به یاد من بیار !!!!!
............... هجرت خزان
تن پوش چروکیده زردش را
می تکاند به عزم سفر جبر
در رقص بادی چرخان
که فرفره سرما را
در میان دندان های یخ بسته اش
به بازی گرفته است ...
***
با هرقدم که میل رفتنش نیست
- هنوز -
برگهای خشکیده کنده از درختان
- بی تفاوت را -
از لابه لای خش خش دامنش
بر روی خاک سدر میریزد
و در عبور از رگهای بیحس ریشه ها
نئون های کدر قرمز ... زرد و
- قهوه ای قانون را -
در گذر از چهارراه فرسوده فصول
- خاموش می کند - !
***
در درازترین دقایق شب پایان عمرش
زلفانش را برهمه جای زمان
- پخش می کند -
چون مخمل ضخیم سیاه
و به بست می نشیند
برای دیر رفتن از رویای یلدا .
در واپسین منطق ناپیدایی
انار وفاداری را که
از سایه درختی آویزان هست هنوز
می بوید و می بوسد
که درزیرپوست آن ... دانه هایش
چون سینه دخترکانی نوبالغ
- برجسته گشته اند -
و از فرط شهوتی سرخ
ترک برداشته لبانش !
***
میرود در دم دمای زایش سحر
که شب دست دراز خود را
از گونه زیبای آن
به نازی خمارانه
بیرون می کشد
و ستاره صبح شاهد است
که دیوان رازهایش را
در هجرتی می بندد سخت...
زیر سایه درخت افرا !
***
سیبی زرد
- در بدرقه اش -
از درختی مبهوت می افتد
و در پای تنه خمار آن
گونه اش از شبنم صبحگاهی شفاف
یخ می بندد چون انتظار ...
***
رد وبدل مرموزانه ی ساکن
در مهی انبوه
رد پای عمیق سرد
در مرز زمان هیچ...
تن پوشی سفید سر میرسد
از انتهای بی برگی ها
و لحاف عریانش را
بر سر لحظات لخت می کشد
چون خواب ...
فصل زمستان !
***
شعری به بهانه پایان پائیز زیبا که
تقدیم دوستان میشود و با آرزوی
شادی و خوشی در شب یلدا برای
تمام هموطنان ...
آذر
یه حرفایی
باران می بارید ومن قطرات به هم
پیوسته آن را که مانند خطی
آسمان را به زمین پر گل وصل می
کرد به خوبی می دیدم ...
زوربای یونانی
از سخنان چارلی چاپلین
آموخته ام که :
با پول می شود خانه خرید ولی
آشیانه نه !
رختخواب خرید ولی خواب نه !
ساعت خرید ولی زمان نه !
میتوان مقام خرید ولی احترام نه !
میتوان کتاب خرید ولی دانش نه !
دارو خرید ولی سلامتی نه !
خانه خرید ولی زندگی نه !
و بالاخره میتوان قلب را خرید
ولی عشق را نه !
آموخته ام که ...
تنها کسی که مرا در زندگی شاد
می کند کسی است که به
من می گوید : تومرا شاد کردی .
***
گذرگاه
وقتی به دیدنم می آمدی
در میدان وسط خیابان ذهن
وبه چشمانت نگاه می کردم
با عصای دید
درون آنها می دیدم
دو میدان پر از گل زرد
که در حدقه چشمانت انگار
هزاران هزار خورشید می درخشید
***
وقتی دستانم را
در رگهای آبی دستانت
- می فشردی -
و باهم از ترافیک نگاه ها
و ازدحام تردید و ترددها
می گریختیم ...
فقط مواظب گلی بودیم
در گذرگاه ...
که از پای عابران واهمه داشت
و لاشه بویش در بی تفاوتی ها
و فاضلاب مشام ها می گندید !
آنگاه خورشید
در قلبمان جاری می شد
وقتی از نفس کشیدن گل
در لای دفتر اشعارمان
مطمئن می شدیم ...
***
میدان گل
همان میدان است...
در وسط خیابانی بی عاطفه!
پر از گل هایی که از تکرارسرما
کز کرده اند با گردنی خمیده
به روی خاک مرده ...
***
همه هستند ... همه
تنها من و تو نیستیم
که از آنها بگریزیم
مثل بچه ها ی هراسان
دست در دست
و چشم در چشم !
تا مواظب گلی باشیم
که از بس لگدمال شده
رنگش به بی رنگی می زند .
***
از همان جا عبور می کنم
سرگشته و گیج ... در ملاء
در امتداد مرکزیت فصول
درچهارراه تنهایی!
و شاهرگ نبضت را جستجو میکنم
در فراسوی خلاء !
***
گلی قرمز!
با برگ های سبز تیره
فرمان " ایست " میدهد !!
و هم رفتن ...
... رنگ چهره ام به زردی میزند
روی شبحی که
سایه ام هست !
***
ناز پرورده تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
*** حافظ
... مستانه !
راز درون پرده ز رندان مست پرس
کاین کشف نیست زاهدعالی مقام را
!!
یه حرفی !
اهل کام و ناز را در کوی رندی
راه نیست
رهروی باید جهانسوزی
نه خامی ... بی غمی !!
*****
سفر
آسمان دارد مسافر
باد آن را می برد .
جاده آن راه آبی ست
ابرها را می برد .
مثل باربرهای چابک
ساک باران می برد .
خسته ازکارو ننالد یک نفس
مرده ها را زندگانی می برد ...
***
... گئجه اویاخ قالان اینسانلارا ...
گئجه لر ( تورکی شعر )
گئجه لر گویه باخسان
آیی سن تک گوره سن
گونده باخسان گویه سن
بیر نوماییش گوره سن .
هرگئجه باخسان اونا
اونی مین جور گوره سن .
او اوزی باشین قاتار
اونی هرجور گوره سن .
هر ده ن او اولدوزونان قوجاخلاشار
اوتاناندا گوره سن .
هرده ن او اولار کاسا
ایچینی کاش گوره سن .
هرده ن او بولوت دالیندا گیزله نه ر
اونی آنجاخ گوره سن .
اوندا او شوخلوق ائله ر
گوز ویراندا گوره سن .
هرده ن او آریخلییار
چوخ چتین سن گوره سن
بیرده ن ده بئلی اییله ر
قوجالاندا گوره سن .
گاه بوزولموش بی دوداغ
اوزی قویلی گوره سن .
هرده ن او بشقاب اولار
ایچین سن بوش گوره سن .
گاه بی نازیه قاش اولار
یار اوزونده گوره سن .
گاه تبسم او ائله ر
گویی سن شاد گوره سن
او اوزون هرزاد ائله ر
اولومون آز گوره سن !
بی بئله شوخلوغونان
رنگی قاچاندا گوره سن
اونداکی بولوت گله ر اوزون توتار
آغلاماغین گوره سن !
اوندا او اوزه چیخماز
ایسته مه ز غم گوره سن .
آمما هرده ن بولوتی چکه ر اوزه
گوشه سین نن گوره سن .
او قارانلیخ گئجه لر اویاخ قالار
شیرین یوخولار گوره سن ...
***
تسلیت
خبر ناگواریست ! دو شاعر جوان و پراستعداد دنیای شعر در تصادفی دلخراش به همراه دختر خردسالشان از پیش ما پر کشیدند و رفتند : غلامرضا بروسان و الهام اسلامی . این ضایعه جانگداز را به تمامی اهل هنر و ادبیات و انسانهای
دلسوخته وتنها یادگارش مجتبی تسلیت عرض می کنم .
نقاشی ( زمستان ) : سال1390
از سخنان بزرگان .....
امروز من مرهمی جزعشق که ذات درد است برای زخم های زندگی نمی شناسم . چه شگفت است عشق که هم زخم هست و هم مرهم ....
- ایران درودی-
" نقاش معاصر "
دو بیتی ...
من و تو چون دو آهوی پریشان
به هم پیوسته ایم در دشت ویران
صدای تیر می آید ندای پای صیاد
جدا ازهم شویم آخر بادندان شیران !!
×××
بازگشت !
شانه هایت را با خود میبردم
دو صخره پولادین را !
چه سبک بودند در کوله بار غمم
که با حس تو جاری میشدم
از آسمان کوه ...
آهسته بر سنگ ها و صخره ها
گام می زدم ...
دستانم خالی از دستان تو بود .
***
شنیدی بر دست کسی که می میرد
سنگی می گذارند ؟
سنگی سرد را مشت کردم
آتشفشانی گذشته ی آن بود ... !
***
آه کشیدم ... آه
بر تمامی بلندای کوه
که به بلندای تو نبود !
و بر قله ی حقیرش نیشخند زدم
وقتی که:
قله قلب تورا به یاد آوردم !
***
چه روزگار سختی می گذرد
بین ما ...
و برگشتن بدون حضورت
با وجود بودن تو ... !!
***
........... همسران
: سنگ افتاد ؟
سرآسیمه چشمانم را باز کردم . حرف همسرم چون سنگی به پشتم اصابت کردو ستون فقراتم تیر کشید . تا صبح از دردکلیه وسوزش ادرار خوابم نمی گرفت . تازه چشمم گرم شده بود که اینجوری خوابم را پراند . سرش داد زدم : اینم از سلام و صبح بخیرته ! کدوم سنگ ؟ ........ زنم بلندترازمن دادکشید : بیا و خوبی کن! می خواستم حالتو بپرسم مثلا . چنان میگی کدوم سنگ مثل اینکه از سابقه ات خبر نداری . خون دوید تو صورتم . داد زدم : حالا سابقه دارهم شدم . چشمم روشن ! سنگ را که زدی تو سرم تهمت هم که میزنی . گفت : بدبخت ! داروها ذهنت هم خراب کرده ........ هردو عین لبو سرخ می شدیم و بعد عین به زرد ! بازدرد شروع شد و به خود پیچیدم . داروهامو آورد وبزور توی حلقم ریخت . فشارم نوزده شده بود . تاکسی خواست رفتیم اورژانس و زود سرم وصل کردند . سرم که تمام شد رفتم دستشوئی . پرستار با زیرنویس و کاغذی آمد و با خنده پرسید: سنگ افتاد ؟! توی پرونده ات میخوام بنویسم ! کلیه ام باز صاعقه زد تپیدم تو دستشوئی .... سنگ افتاد !!
***
دوبیتی
از دره ای آب زلالی می گذشت
از پیش آن آهوی صحرا می گذشت
افتاده بودعکسش بر آیینه ی آب
ماهی سیاهی از دل اومی گذشت !
***
........... رویالار
یوخی گلیر قاچا - قاچا
آت کیمی کیشنیر
ییخیر منی چاپا - چاپا .
یومدورور گوزلریمی
قوجاخلاییر بوینومی
اوننان چوخ چوخ به زارام
الینده اویناتمالیام - روباتام .
***
یوخی داوا یامان داوادی
دئدیلر دردیمه چارادی
مجال وئرمیر اوچی سایام
ایکی یاریمدا قالیر تامام رویام .
اوننان سونرا ....
اولی کیمی بیر زادام .....
***
سئل گله
زلزله اولا
بلا یئنه گویده ن یئره
هش زاد منی اویاتماز
شیناژلی بیر دووارام !
***
یئنه سحر آشا - آشا
دورارام ...........
دیره ک سیز دووارام
پنجره سی یوخ قاپیسی
ائله بیل کارام - لالام
آغزیمداکی زهری
گونده سحر اوتارام .
***
یوخی داوا یاماندی یامان
رویالار دالغاسیندا منی بوغوب
قبیرده ن چیخارداننان سونرا
قوری بیر نفس ده
دیلیمی چکیر دارا .
***
قاچا - قاچا
سئوه - سئوه
چاپا - چاپا گله
داغیدا اتم بمب ایله
گره ک پوزام - یازام
دیله گلیب یارام ........... !
***
فریاد ها ...
گوشه ی مسجد " علم" ها خفته اند
طبل ها در گوشه ای لم داده اند
تا که سالی دیگر آید آنها
خاک آنجا را فراوان خورده اند .
دسته هایی آمدند اینروزها
میبرندآنهارا با شتابی شبها
می زنند بر سینه ها زنجیرها :
یا امام حسین برس به دردها .
آن علم ها - دسته ها
نوحه ها ... زنجیرها و ناله ها
می کشد جماعتی را به خودش
مردمانی خسته از تکرار خود درروزها
با همان فریاد مانده دردرون بغض ها
بغض ها فرسوده در کنج گلو
اشک های ته نشین گشته ی چندین سالها .
دردها را قاطی تاریکی شب می کنند
مردمانی که به زور می خندند
شک ها آمیزه ی اشک می کنند .
میزنند فریاد و زنجیرها به دست :
یا امام حسین برس به دردها ...
... روز روزی دگر است !
روز سر کوبیدن و شیون است
اشکها می درند پرده ی چشم
دردها و ناله ها آشوبگرند .
روز ... روزی که شکم ها همه پر
کاسه ها و ظرف ها برسرهم می شکنند .
هیچکس نمانده است محروم از راز و نیاز
دست ما کوتاه از دست خود است .
مردمانی میزنند فریاد وزنجیر به دست
یا امام حسین برس به دردها ...
***
( کولاک ) - شعر
میوزد باد شدید نام او کولاک است
یاورش طوفان خشم بینهایت سرد است
ماه و اختر منجمد آسمان از غم پر است
سرها در لاک خود خانه ها درظلمت است
میکوبد مشت - لگد با دو پای تیزو سنگ
درها درناله اند میلرزند بیدرنگ
شیشه ها می شکند کولاک در ریسه است
با نفیرش میدمد خوف و وحشت با جنگ
چشم کودک حیران ... گریه اش یخ بسته است
از بن رنگین کمان درآسمانش سوخته است .
رنگین دنیای او چون بلور یخ شده
بادکنک ها در هوا چون حباب یخ شده.
او سرایت می کند مثل طاعون سیاه
هردر و سوراخ باز میشود کاخ سیاه
گرمی تن می کند هر جسم و جان با آرزو
آرزو تاراج شده ... این زمستان روسیاه !
****
گل کلم ( داستان کوتاه )
...... هیروشیما رفت به آسمان !
این جمله را پسرم گفت و کمربند چرمی شلوارش را در هوا چرخاند . تلویزیون نگاه می کرد و هرچه سرش داد می کشیدم بره نان و شیر کاکائو بخره به گوشش نمی رفت .
داد کشید : آمریکا حرف اول را در هسته جهانی ثابت کرد . و خندید و گفت : من نگفتم ها ! مجری برنامه میگه . بعد گل سرخ مصنوعی را از گلدان بیرون کشید و بویید . حواسم هم به او بود هم به فکر ناهار که مانده بودم چی درست کنم . برنامه مستند تلویزیونی کمکم کرد . پسرم بین پله ها بود که پشت سرش داد زدم : گل کلم هم بخر برات سالاد درست کنم کلسیم داره ! ....... مدتی بود ساق پاهایش درد داشت و بخوبی نمیتوانست با بچه های کوچه فوتبال بازی بکنه . از پایین پله با خنده داد زد : من هنوز پیرنشدم پیرزن ! و سوت زنان رفت .....
****
نقاشی رنگ وروغن - کهکشان تنهایی و فاصله ها - سال 1385
گزارشی از نمایشگاه ( روز دوم و سوم )
روز اول افتضاح بود . همسرم گفت : خیط ! و خندیدیم ....... گالری دستگاه پخش موسیقی نداشت . همه جا سوت و کوربود البته گفتند داریم ! اما خراب شده گذاشته ایم تو انبار ..... باید خودتان بیارید وبا خودتان ببرید . تعجب آوربود درآن همه تشکیلات هنری و سینمایی و عکاسی و آمفی تئاتر ودفتر تبلیغات جور به جور به قول خودمان ! ...... روز دوم با یک ضبط صوت قدیمی خودم و مقداری کاست بدون کلام و آرام فضا را از حالت سکوت درآوردم . ساختمان مجتمع را طوری ساخته اند که بنابه گفته مدیر چون مهندس آن " یزدی " بوده مجتمع سینمایی آذربایجان را مطابق آب و هوای یزد ساخته است ! چندین بار در راهروهای تنگ آن گم شدم و دوباره دیدم سرجای اولم می چرخم . نمایشگاه نقاشی جایی در زیرزمین بود . یاد " ژول ورن " با ماجراهای عجیبش بخیر ! چندروز ژول ورن شدن هم تنوع بود .... البته بازدیدکنندگان هم به زور یا از پاگردها می آمدند یا از پله هایی که معمولا پله های اضطراری هستند . انگار توی چاه ویل بودم . با آمدن داوود تمام این دلتنگی ها بادهواشد و رفت . بعداز سالها از پشت ضخیم خاطرات انگار در کولاک ذهنم بهار آمد !
گل زیبای " اسرا " را که روز اول آورده بود بو می کنم .... بوی سپاس از همه میداد . از همه ژول ورن ها ...... !
******
... سفری در گذشته
آلچاغ - اوجا
... قیز آلچاخ
اوغلان اوجاایدی !
قیزا دئدی :
کاش من جان اولیدین .
قیز دیک دابان گییب
اون سانت اوجالدی .
گینه اوغلان نان
برابر اولانمادی !
تللرین ده اون سانت
گویه قالدیردی ....
***
هرگون اوزانماغا
اوغلان چوخ ایدی ...
***
.... تورکی شعر
سحر تزده ن دی
آلا قارانلیخ !
ماشین لار سسینه
یوخودان دورورام
گونده .......
چوخ داندی اینانمیشام
خروسلارین سسی باتیب!
***
بیر بتر ترمز سسیله
گمان اتدیم
اله بیل پیشیک قالیب
- آلتیندا -
***
قونشونون دامین نان
یارالی بیر پیشیک رد اولور
آخسی یا - آخسی یا .
گونی اویادان یوخدی
چوخداندی اینانمیشام
خروسلار گونون آناسیمیش !
****
مردان و زنان ( داستان کوتاه )
پیرمردی که جلوی ماشین کنارراننده تاکسی نشسته بود گفت : ....... مرد باید دهن داشته باشد . راننده جوان مشتاقانه گفت : مثلا چه جوری ؟
پیرمردکفت : میگم ! خوب گوش کن اوغول .... یه روز رفتم خونه دیدم زنم و مادرم دعواکرده اند . و انگار مادرم زنم را کتک زده بود و زنم هم شاید مادرم را . من که اونجا نبودم اصل قضیه را بدانم . ولی از هردو بعیدهم نبود . قدیم بود دیگه ! زنم شیون کنان گفت : بهم زورمیگه .... دستور میده .... هی موهامو می کشه .....
زنم را یه گوشه ای کشاندم و گفتم : ببین ! من وقتی تو را آوردم به این خانه یعنی که برای مادرم خدمتکاری بکنی نه اینکه باهاش کل کل بکنی و هر روز آبغوره واسم بگیری . فهمیدی ؟ و بعد یک سیلی محکم زدم بیخ گوشش . تا خواست حرف دیگه ای بزنه اون یکی دستم را که بلند کردم پابه فرار گذاشت .
بعد رفتم سراغ مادرم که اون هم آبغوره میگرفت . کشاندمش یه گوشه ای و گفتم : ببین ننه ! گوشاتو خوب وا کن . من این بیچاره را نیاوردم خدمتکاری اهالی اینجا را بکنه . اون زن منه .... با دندان قروچه گفتم : آوردم باهاش کیف بکنم . افتاد ؟
مادرم صورتش را چنگ زد و گفت : ای خدا ببین چه جوری جادوش کرده اون سارالمیش ! . و سینه اش را درید . گفتم : اینه ! سارالمیش یا قیزارمیش منه قبولدی . اگه هر روز یه ادا در بیاری و تو این خراب شده صدا بلند کنید دستش را میگیرم از اینجا میبرمش . مادرم صداشو برید . گفت : باشه ننه . مگه رحم تو دلت نیست که منو تنها بذاری . باشه . هرجور اون سلیطه میخواد . .... و اوغول اینجوری شد که دعوا معوا تو خونه ما خوابید و هر کس سرش را انداخت پایین و به وظایف خود مشغول شد .
راننده جوان فرمان را طوری گرفته بود انگار که از یقه کسی گرفته و میخواد خفه اش بکند .......
..... گزارش اولین روز نمایشگاه !
در اولین روز با وجود زحمات زیادی که کشیده
بودم و اعلان و پوستر پخشانده و در تماس های
تلفنی از دوستان و فامیل دعوت به عمل آورده
بودم استقبال چندان خوبی که نه ! هیچ
استقبالی نشد . تنها دو سه نفر
که رهگذر بودند و به هوای خوردن یک
شیرینی یا گرم کردن دستها و یا رفتن به
دستشویی به گالری آمده بودند تماشاگر اثرات
بنده بودند . البته طبیعیست ! چون خودم
زیاداهل رفتن به نمایشگاه ها و دیدن هر نوع
کاری نیستم . بخند به آنچه که به سرت نیاید .
بالاخره با دفتر نظراتی خالی به خانه برگشتم .
یخ کرده بودم اما از سرمای هوا نبود .
مطمئنم ... !
***
... اطلاعیه
از سخنان بزرگان ...
هنر آفریده شد تا رنج زیستن را
آسان کند ...
فردریش نیچه
درمان !
چرا سری را که درد نمی کند
دستمال ببندم ؟!
***
اما چشمهایم را چه کنم
با شقیقه های ملتهب
که زمان زایش تصاویرش آغازشده
با ضجه !!
... کابوسهای وحشتناک تجاوز زمان
از میان مردمکم که سقط می شوند
چون اوج یک فیلم هراسناک
پرده آب دیده ام را می درند
و از جرز آن فشردگی درد
که ناتوانم از بیان راز زایمان نگاه ...
... : جنین های مرده و زنده ی انتزاعی
از رنگی تا سفیدوسیاه
با عریانی حقیقتی تلخ
از حدقه بیرون می زنند
و در بافت ضخیم بوم حیات
با خونابه لغزان زجر
تصویری از آفرینش میشوند ... !
****
چرا چشمی را که درد می کشد
نباید دستمال ببندم ؟
***
" قیش "
قیش
حوکوم سورور کوچه لرده
یئل لردن باشقا
قاپی دوین یوخدی
اینسانلار
یالقیز
اینسانلار زاواللی ....
شاعیر : رسول یونان
.............اوردان - بوردان !
بیر آز حقیقته احتیاجیم وار
بیر آز دا آسپرینه ....
فرناندو پسووا
نقاشی رنگ و روغن - اندوه ( 1385 )
.............. یه حرفایی !
تحصیل عشق و رندی آسان نمود اول
جانم بسوخت آخر درکسب این فضایل .......
**
چاره
آغلاماخدان چاره یوخ !
کیمه شیکایت اله ییم .
گوزلریمه ؟ یوخ ! یوخ .
بالن کیمی توسدی قالخیرباشیمنان
آغیرلاشیر گوزوم
سئل گلیر امان سیز .
دوداقلاریم جیریلیردیشلر آراسئندا
سسیم چیخماسین .
سویله ییره م ایچیمده کی طوفانا
منی آپارسین بو دیاردان
هش کیم بیلمه سین
×××
گوزلریم !
سونوب ایشیقلی چیراغی
اوز الیمنن کیمه گیلایه ائدیم ؟
تاپداییر منی زامان
سوندورور باخیشیمین فانئسین
.......... چاره یوخ !
×××
" دو بیتی "
فکرنکن که چشمه ای جاری و پرآب هستم
یا که در چاه و کویر تفته چون آب هستم
خسته ام ! سیرم ازاین مرده شدن - زنده شدن
به چشم اشکبار تشنه ای مثل سراب هستم .
×××
( خسته )
پرنده فقط خسته بود
پی دانه و فکر لانه بود .
جوجه های تازه ازتخم رسته
در یاد او فقط آن سه بود !
××××
گرمی و حرارتی در پیش بود
در اوج آسمان ابری بود
کوهها - دشتها - خانه ها
در حکم لکه ای رنگی بود .
××××
جنگلی در آغوش شعله بود
درچشم خسته اش " دوده " بود
پروبالش میسوخت در هوا
فکراو یافتن دانه بود .
××××
آسمان و زمین سوخته بود
در ناله اش فریاد و نا نبود
او فقط پرنده بود فقط !
فکر او یافتن دانه بود ...........
×××
پروفایل کبرا پورپیغمبر ( آذر )
ایمیل مدیر وبلاگ
آرشیو وبلاگ
» عناوین مطالب وبلاگ
» آبان ٩۳
» مهر ٩۳
» شهریور ٩۳
» امرداد ٩۳
» تیر ٩۳
» خرداد ٩۳
» اسفند ٩٢
» بهمن ٩٢
» آبان ٩٢
» تیر ٩٢
» خرداد ٩٢
» اردیبهشت ٩٢
» فروردین ٩٢
» اسفند ٩۱
» بهمن ٩۱
» دی ٩۱
» آذر ٩۱
» آبان ٩۱
» مهر ٩۱
» شهریور ٩۱
» امرداد ٩۱
» تیر ٩۱
» خرداد ٩۱
» اردیبهشت ٩۱
» فروردین ٩۱
» اسفند ٩٠
» بهمن ٩٠
» دی ٩٠
» آذر ٩٠
» آبان ٩٠
» مهر ٩٠
» شهریور ٩٠
» امرداد ٩٠
» تیر ٩٠
صفحات وبلاگ
» " مریض " - ( داستان کوتاه )
» داستان کوتاه ( هویت )
» فصل پنجم
» رو در رو
» رو در رو
» " انکار "
» خاک تربت
» بشر
مطالب اخیر
» ۱۳٩۳/۸/٤
» اطلاعیه برگذاری نمایشگاه نقاشی در تهران... دعوت از سوی یک هنرمند
» اطلاعیه ... دعوت از سوی یک هنرمند آذربایجانی ( ناهید برادران اسکندانی )
» ۱۳٩۳/٧/٢۳
» عکس از آقای حسن ذوالفقاری ...
» ۱۳٩۳/٧/٢۱
» دستور !
» ۱۳٩۳/٧/٢۱
» ۱۳٩۳/٧/٢٠
