کاروان

تصویر در قصیده

غم از درون مرا متلاشی کرد

کاهید قطره قطره تنم در زلال اشک

من پیشرفت کاهش جان را درون دل

احساس می کنم

احساس می کنم که تو بخشیده ای به من

این پرشکوه جوشش پرشوکت غرور

در من نه انتظار و نه امیدی

امید بازگشت تو ؟

- بی حاصل

من از تو بی نیازتر از مرده گان گور

دیگر به من مبخش

احساس دوست داشتن جاودانه را

با سکر بی خیالی

اعصاب خویش را

تخدیر می کنم

من قامت بلند تورا در قصیده ای

با نقش قلب سنگ تو تصویر می کنم

سروده حمید مصدق :1343

+ کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱۱:۱٩ ‎ق.ظ ; ۱۳٩۱/٢/۳