انکار
باورکنید !
زندگی را دوست دارم ...
چون شهد عسل کوهستان ها
که بوی پروانه های آبستن را میدهد
و راز جنون گل های وحشی را
در حاشیه خلوت چشمهای کودکی...
و انکار نمی کنم
پاییدن پنهان را ...
که تمام وجودم را به چشمانم
- قرض می دادم -
پشت سنگ های سرد ...
و انکار ممنوعیت بود و انکار
نمی کردم
باز ...
×××
باور کنید ! باور ...
کوه ها را با تمام صلابتشان
می ستایم ...
وقتی به قله اش
- از ته دره -
چشم می دوزم ...
و پایداری را نظاره می کنم
و انکار نمی کنم که هرگز
- کوهی ندیده ام -
در ناپایداری ...
×××
شاید باور نکنید ... دیده ام !!
بوسه های شهوت آسمان را
با زمین در خط ممتد افق
حاشا ! اگرانکارکرده باشم .
چمن های سبز
گسترده در پهنای آن
درختان پربار
خاک های بکر و باران خورده
و پیوند رگبار و مه
آمیزش آبی و سبز صاعقه با ابر
اعجاب یک پیوند ناب !
و زمین سرشار از نور مه و
غوغای تابناک هزاران
اختر است ...
انکار هم بیفایده است
آسمان دزدیده است
قاپ زمین را در خفا ...
پاییده ام !
پنهان هست راز بزرگ !!
×××
انکار نمی کنم سفر خورشید را
به چشمه های خروشان در زمین
که آبتنی می کرد
در میان آب های شیشه ای پرشکن
و از تن زخمی اش
بر آب فواره می زد
خون نارنجی آن !
×××
کجا روم که انکار نمی کنم
به زندان عشق در بندم
و خودم را به " رندی " مزین میکنم
تا حقیقت بی شیله پیله داری را
چون فلفل تند تلخ
بزبان بیاورم .
انکار نمی کنم که
در هیچ میخانه ای را بلد نیستم
و از نام شراب
خوشم می آید رندانه
چون مدهوشی مست :
یک جرعه آن که در کودکی نوشیدم
و رقصیدم بی اختیار
مستی اش با من شد تا ابد ....
و رد انگشتان پولادین پدر
در گونه ام
به سرخی شرابی که خوردم
از آن شیشه اغواگر ساقی ...
شرم را انکار نمی کنم
ولی گناه را حتما خواهم کرد
دوباره ....!!
***
در پاگردهای طویل ارتفاع ترقی
با پاهای آغشته به رنگهای له شده
چون خشت های کاه آلود
دیوارها را انکار نمی کنم
و برگ های تسلیم آویزان از آن
مثل به دار آویختگان
از درخت بلند انگور
که در آغاز هرسال جدید
بوی دلمه برگ می دهند
و در پله هر گامی
اشتها ... پلاسیده و چروک میشود
با تجدید حیات فصل .
هر دانه از خوشه های اشک را
که از ساقه های مژگانم
آویزان هستند
انکار نمی کنم ...
هرگز !
***
انکار نمی کنم که واژه ها را
در قالب سایه روشن های سربه هوا
در متراژ a4 می فشارم
و با توسری مهارت
تحقیرشان می کنم
در نمایشگاه بین المللی
و انکار نمی کنم پوزخند دیدگان را
وقتی هویت تیرگی ها را
- از روشنی ها -
نمی فهمند
و خودم هم حتی
نمی دانم چگونه
خلق کنم روشنی را !!
***
ناتوانی خود را انکار نمی کنم
در برابر تیوپ های مچاله رنگ
که در کلنجارهای ذهنم
موش آزمایشگاهی هنرم هستند .
و ترکیب را در هیچ پالت سیمانی نمی بندند ...
سبزها درخشان
آبی ها روان
قرمزها رقصان
زردها ... خجول
و من اعتراف می کنم
" زندگی زیباست بسیار " !
کوهستان اعجاب
پروانه
شمع
گل در طرب
میسوزد آن
می رقصد این
شهد عسل آبشار رام !
***
چشمان خیال خو را
به رنگ کهربایی
که از بافت آن
باستان شناسان
هیچ حشره ای یافت نکردند
اشک شیرین عشق به زندگی را
چون عسلی که خفه ام می کند
دیدگان را
در دیوارهای کندوی حیات میدوزم
و سوغات پروانه ها را
از آجرهای آمبر سوخته ای
که با خاکستر جانشان
روی پیه شمع ها ی خموش
- بنا کرده اند -
انکار نمی کنم سوختن ام را
که هرگز سوختن را نفهمیده ام
موقعی که بر همگان نصیحت کردم
- سوختن و ساختن را -
***
من زنده ام ... انکار نمی کنم !
من عاشقم ... انکار نمی کنم !!
من ساخت و پاخت کرده ام با انکار
و من
انکار نمی کنم
تمام هر آنچه که انکار کردم ...........
***
نظرات ()
پروفایل کبرا پورپیغمبر ( آذر )
ایمیل مدیر وبلاگ
آرشیو وبلاگ
» عناوین مطالب وبلاگ
» آبان ٩۳
» مهر ٩۳
» شهریور ٩۳
» امرداد ٩۳
» تیر ٩۳
» خرداد ٩۳
» اسفند ٩٢
» بهمن ٩٢
» آبان ٩٢
» تیر ٩٢
» خرداد ٩٢
» اردیبهشت ٩٢
» فروردین ٩٢
» اسفند ٩۱
» بهمن ٩۱
» دی ٩۱
» آذر ٩۱
» آبان ٩۱
» مهر ٩۱
» شهریور ٩۱
» امرداد ٩۱
» تیر ٩۱
» خرداد ٩۱
» اردیبهشت ٩۱
» فروردین ٩۱
» اسفند ٩٠
» بهمن ٩٠
» دی ٩٠
» آذر ٩٠
» آبان ٩٠
» مهر ٩٠
» شهریور ٩٠
» امرداد ٩٠
» تیر ٩٠
صفحات وبلاگ
» " مریض " - ( داستان کوتاه )
» داستان کوتاه ( هویت )
» فصل پنجم
» رو در رو
» رو در رو
» " انکار "
» خاک تربت
» بشر
مطالب اخیر
» ۱۳٩۳/۸/٤
» اطلاعیه برگذاری نمایشگاه نقاشی در تهران... دعوت از سوی یک هنرمند
» اطلاعیه ... دعوت از سوی یک هنرمند آذربایجانی ( ناهید برادران اسکندانی )
» ۱۳٩۳/٧/٢۳
» عکس از آقای حسن ذوالفقاری ...
» ۱۳٩۳/٧/٢۱
» دستور !
» ۱۳٩۳/٧/٢۱
» ۱۳٩۳/٧/٢٠
