کاروان

دست جادوی هنر

روزگاری مدید است که شبها و سحر

تا پریشان می کند خورشید رویای بشر

می دمند گلهای نیلوفر به آن رنگ بنفش

چوب جادوی تو در  خلق  "  اثر  " !!

                       ××××

جز تو کس بهتر نداند معنی  نور و گهر

گشته چشمان  دلت شور و شرر

دست جادوی هنرمند تو یک  گلزار است

هیچ کس نیست به غیر تو گرفتار  خطر !

                    ××××

آتش عشق هنر را می زنی در یک  اثر

شعله ور میسازی در تیره گی فکر بشر

بی تفاوت ها  ,گرفتاران به راه دگرند

برگزیدی به جهان هنری  یک  دلبر

                  ××××

آنچه در قلب تو هست  , نیست  فنر

جلوه ای هست  ز زخمهای جگر

ناظری برهمه عالم  , نگران  گلها

می درند خسته دلت را دشنه های جور و شر !

                       ××××

چون که شبها می رسد  , دل می زند  پر

از دیار دگران  به سرزمین های  دگر

جز  هنرمند کسی طاقت پرواز ندارد

ای  دلاور  !  ره  تو  داده  ثمر  .

                         ××××

 

 

می کشی  در یک  اثر میزی به رویش  ساغر

می چکد قرمز  "‌ می  "  از  آن  بی خبر

می کشیم انگور و  " می " ها را به  سر

از تمام  عشق ها  این بهتر !!!

                    ××××

جملگی  این  را کنیم  باور

که وقتی مضطرب هستیم و بی  یاور

چو  طفلی گم شده  , سر در گریبان

می دویم بر آشیان  این  پدر  ,  این یار  .

                        ××××

مدح  شاهان و حکومت نکند شعر وهنر

نفروشد قلمش را به درگاه  دگر

جز  به  آغوش  پر از  مهر  هنر

 سر  تعظیم  نیارد    "  آذر   "  !

                      ××××

                                                                    نوشته شده به تاریخ  :

                                                            30  مهر ماه 1385

                                              تقدیم به استاد پیشکسوت هنر و

                                                " انسانیت  " و پدر مهربانم :

                                           آقای کریم صدق روحی   

 

                                                            

+   کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱۱:۳۳ ‎ب.ظ ; ۱۳٩٠/٤/۳۱

design by macromediax ; Powered by PersianBlog.ir