کاروان

داستان کوتاه ( صدا ) ........ از : آذر

همه ی اهالی می دانستند که با مشکلاتی که از سر گذرانده بار غمی سنگین را به دوش می کشد اما  ظاهرش چنان نشان نمیداد و همیشه آرام بود . برخلاف آنها که با کوچکترین ناملایمتی از کوره در می رفتند و به هم خط و نشان می کشیدند .

راز این آرامش را از او پرسیدند .  تنها جوابی که داد این بود :

یکی هست که به من گوش میدهد و با من همدلی می کند و دردش هم از من بیشتر و رساتر است . او مایه ی آرامش و نیکبختی منست .

گفتند : ما را هم با او آشنا کن . می بینی که ماها را ؟ هیچوقت از ته دل نمی خندیم و شادی از درون ما گریخته است .

آن که درد زیاد داشت ولی آرامش داشت آنها را که درد کمی داشتند ولی آرامش نداشتند به آنجا برد . پیش او !

: او آنجاست ! همه به همه جایی که او اشاره میکرد نگاه کردند . کسی نبود . گفتند : اینجا که فقط یک کوه است و چیزی نیست .

با آرامشی شعف آلود گفت : پشت کوه ها ست . اگرصدایش بزنید به صدایتان پاسخ می دهد ،  صدایش نزنید به صدایتان پاسخ نمی دهد . انتخاب با شماست .

او هیچوقت تا نخواسته اید با شماها همدلی نمی کند .

نظرات ()

من : تو با خورشید ارتباط داری بگو حقیقت را بیفروزد ... علاقمند به نوشتن داستان ، شعر ، نمایشنامه نویسی و فیلمنامه ... عکاس و مربی نقاشی ... دیپلم اقتصاد ... زادگاه : اهر ارسباران ( آذربایجان شرقی )
پروفایل کبرا پورپیغمبر ( آذر )
ایمیل مدیر وبلاگ

آرشیو وبلاگ

صفحات وبلاگ

مطالب اخیر

موضوعات وبلاگ

نویسندگان همکار

لینکستان

دانلود آهنگ جدید