کاروان

پیوند قلبهای من و تو

به دست داستان زنجیرشدن ماست

باز میشود با کلید فریاد

با دهانی که دوخته اند با خار و فولاد

گل می چیندخنده ات به لطافت پونه

از صحرای چشم من نگاه تو

در گلزاری سبز

که به خشکی نشسته است حالا !

قصه ما طولانی میشود از این به بعد

دور آتشی که افروخته اند برای ما ...

+ کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱٢:٠۳ ‎ق.ظ ; ۱۳٩۱/۱٢/۱۳