کاروان

" نوازنده "

اینجا آذربایجان هست  !

و کسی را  "  خوان  " صدا نمی زنند .

 

                 ××××

 

 

گیتارش را می نوازد

و در مرداب خوابهای طلایی غرق میشود . 

قطعه کلاسیک " نامه ای برای مادرم "

در حد یک تعارف : جای سخن نماند !

my mother  .... letter ...  to

جایگاهشان روی سیم ها

               -  می لرزد  -

وقتی دستی لرزان

پنکیک آینه دار قاب طلایی را

روی پشت بام کاهگلی مخروبه ای

                    پرتاب می کند

و سیم های رگهایش در ارتعاشی بیزار 

                -   کبود و پاره  -

             و نفس در گلوگاه بغضش 

                      خفه می شود .......


                   ××××


کلاغی با منقار تشنه اش

نور آینه  را می نوشد

و گربه ای گرسنه

پودرهای چهره ای را لیس می زند

و زبانش را بر خاک می مالد ........

                  ××××

گیتار می نوازد هنوز

و با آهنگ  " رقص شمشیر "

در جهان می جنگد

با گذشته های دهاتی گذشتگانش

آویخته بر اسب سرکش نا اهل 

قهرمان دیوانه ی سروانتس .

 

                  ×××

اگر بداند!

معلوم نیست چه آهنگی خواهد نواخت

برای آینه ای که

آسمانش ترک برداشته است

در پشت بام های خشتی اهالی روستا .

                    ××××


 

اینجا اسپانیا نیست ...........

 

                    ××××  

 



 




+   کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ٧:٢٤ ‎ق.ظ ; ۱۳٩٠/۸/٢٦

design by macromediax ; Powered by PersianBlog.ir