کاروان

همنفس ( تقدیم به خودمان )

نفس کشیدن را آغاز می کنم دوباره با تو

می آیم همنفس ! به کوی روح و روان تو

جسم پاره ات روی دیواره های شهر است

می آیم تشنه به چشمه سارهای روان تو !

زندگی را دوباره مستانه می کنم با تو شروع

مذهب تو هست یکتا اصول دین من و فروع

غیر از ایمان تو به کافری دگر مذهبی نیست

بساط زندگی را پهن می کنم با شراب شروع !

مردمان شهر ارواح می خندند به ما در پای کوه

اوج قله ها را می نوردیم و دورمیشویم از پای کوه

بگذار ارواح در گوش هم ازترس بگویند و خوش باشند

برویم که افسانه ما را فردا بگویند زنده گان در پای کوه !

+ کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱۱:٥۳ ‎ب.ظ ; ۱۳٩۱/۱٠/۱٧