کاروان

امروزهم نگاه کردم

از پشت پنجره

بیرون را

کوه را

آسمان مه آلود را

پرواز بی هدف کلاغان را

درخت لخت باغچه را

خیابان سرد و ساکت را

مغازه های بسته و باز را

نه از پشت پنجره ای بسته

که هر روز با دستمالی مرطوب

شیشه اش را برق می انداختم

از پشت پنجره ای که

کولاک و خشم زمستان

دیشب آن را شکست .

+ کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۸:٠٧ ‎ق.ظ ; ۱۳٩۱/۱٠/۱٠