خورشید کجدار و مریز میشود

از  آغازین روز فصل

وقتی باد

با لهجه اندوهگینش 

از دلتنگی ها می نالد در گوشم

و سایه سردش

تنهایی میگسترد در حیات جان .

تکیه بر دیوارباران میدهم

و مثل بید میلرزم !

 

 

نوشته شده در ۱۳٩٢/٧/۱ساعت ۸:٢٠ ‎ق.ظ توسط کبرا پورپیغمبر ( آذر ) نظرات ()