وقت پیوستن فرا می رسد
و من در آغوش گرمت
هیچوقت غروب نمی کنم
آفتابی ام که با تو جاودانم !
........
شبهای تار تو را
ماه ام !
که بر پنجره چشمانت میتابم
و در بستر تو
مهتاب میشوم
تا دمیدن سحر !
نوشته شده در ۱۳٩٢/٦/٢٤ساعت
٧:۱٤ ب.ظ توسط کبرا پورپیغمبر ( آذر )
نظرات ()